Ειμαι 20 χρονων και ο τραυλισμος αποτελουσε προβλημα αν θυμαμαι καλα απο το δημοτικο ...οταν αντι για 'ρ 'ελεγα 'λ'!Μαλιστα, αρκετες φορες με κοροιδευαν επειδη αντι για ρ ελεγα λ....
εκανα ομως λογοθεραπεια και το ξεπερασα!Δυστυχως, ομως αυτο δεν ηταν τιποτα μπροστα σε αυτο που με περιμενε....Τα παιδικα μου χρονια περασαν χωρις να τραυλιζω ιδιαιτερα.Η κατασταση επιδινωθηκε αρκετα στην ηλικια των 17-18 και συνεχιζεται καπως χειροτερα εως σημερα, εχω φτασει σε σημειο να μην μπορω να αρθρωσω μια απλη προταση...!Μαλλον, το χειροτερο ειναι .οτι καθως ανηκω σε 7-μελη οικογενεια και η δυνστοτητα να κανω ξανα λογοθεραπεια ειναι μηδαμινη ....
Αποτελεσμα αυτης της καταστασης ειναι να μην εχω φιλους ουτε κοπελα(κατι το οποιο ειναι αυτονοητο για καποιους αλλους)...με λιγα λογια δεν εχω την ζωη που πιστευω οτι μου αξιζει!Συχνα αναγκαζομαι να αλλαζω αυτα που λεω γιατι διαισθανομαι οτι δεν θα μπορεσω να τα προφερω ...και οποτε το ρισκαρω συνηθως γινομαι ρεζιλι!
Επιπλεον, επειδη σπουδαζω ειναι λιγο δυσκολο να πω¨"ξερεις θα παω να δουλεψω και με τα λεφτα που θα βγαλω ,θα παω για λογοθεραπεια"...
Ειμαι σε αδιεξοδο ...αραγε θα μπορεσω ποτε να αποκτησω μια φυσιολογικη ζωη(εννοω μια ζωη χωρις μοναξια...)???